Een maand voorbij en de 1e trip naar Galibi!
Blijf op de hoogte en volg Lotte
29 Oktober 2012 | Suriname, Paramaribo
Goedenmiddag lieve mensen, fawaka? Hier gaat het goed!
Hebben jullie even? Want hier een lang verhaal:
De eerste maand zit er alweer op en ik besef me dat de tijd zo snel gaat, ondanks dat in Suriname alles 10 keer zo sloom gaat! Ook door de warmte word je zelf traag. Dat merk je vooral als je een dagje weer de ‘huisvrouw’ uithangt: lekker met de hand wassen, koken, afwassen, je kamer een beetje stof/zand vrij maken en je matras elke dag luchten. (mijn matras meurt dat is echt niet normaal!) Dat ze hier zelfs briefjes met ‘stinkgevaar’ op mijn deur plakten en het dichtgetaped hadden Haha! Ze hadden blijkbaar nog gekleurde briefjes over, die we vonden in onze kastjes. Met al die versieringen hebben we namelijk ons huis maar gelijk onder handen genomen en opgevrolijkt. Surinamers kennen niet echt gezelligheid; Denk aan kale muren, TL-verlichting en verder niets. Het resultaat nu: een gezellige zithoek in de opnieuw ingerichte woonkamer (landkaarten op de muur, Nederlandse vlag en ‘chiller bier’ papiertjes op de muur), briefjes op de slaapkamerdeuren met ieders bijnaam hier, poeppraat schriftjes op de wc, etc. :)
Onze eerste relax-middag hebben we ook gehad. Met 3 andere meiden naar de sauna, in de jacuzzi en 20 min. massage. Die was helaas minder ‘relaxed’ omdat ze een poging deed mijn nek los te maken. Pijnlijk! Maar gelukkig was ik nog niet de ergste: bij Laura en Nathalie zei ze nog: “Hoe moet dat toch als jullie straks 30 zijn?!” Dus alle vriendjes bereid je maar voor: Als we terug zijn in Nederland verdienen we minstens 1 keer per week een massage!
Behalve relaxen in de sauna en hangmat zijn we ook hard aan de slag voor school en het project. Laura en ik hebben ons gezamenlijke plan van aanpak af en beide onze reflectieverslagen opgestuurd. Deze week vooral aan de slag met de opvoedthema’s die ik nog aan het bijschaven ben.
Ik heb bij jullie al foto’s van mutsen en sjaals gespot, vriest het daar al? Hier is het echt nog lekker warm ‘zweetweer’ dus watergevechtjes zijn ideaal! Ook geniaal dat combinatie van zweet, zonnebrand en water de dopjes van de waterfles overal op je lichaam blijven plakken. In het weekend kun je het ‘watergevecht’ in het zwembad doen. Al bleek het laatste zwembad bezoek een echt ‘baantjes-trek-zwembad-bad- te zijn, dus fanatiek meegedaan zodat we nog 2 dagen spierpijn hadden!
Spierpijn van de Zumba die we ‘thuis’ doen en van de salsalessen heb ik ook al gevoeld in mijn benen. We volgen Salsa nog fanatiek 2 x per week en met Sharon en Laura heb ik donderdagavond bij de Havana Lounge maar eens gekeken hoe het ‘echte’ salsawerk eruit ziet. We kwamen er als eerste aan en werden begroet door 10 beveiligers. De eerste vraag of we onze tasjes open wilden maken en of we vuur of steekwapens bij ons hadden (dat vragen ze hier in elke discotheek aan je). Hebben we netjes met ‘nee’ kunnen beantwoorden. We waren er als eerste (ja die Hollanders zijn hier nog altijd te vroeg/snel in Suriname). Maar alvast een drankje bestellen kon de eerste driekwartier nog niet. Langzaam maar zeker gingen er steeds meer stelletjes de dansvloer op en werd er flink op los gedanst! Zo gaaf om te zien hoe goed sommige dames en heren dit kunnen! Na half 2 kwam er per direct een einde aan de salsamuziek en kwamen de ‘disco-beats’ tevoorschijn, top 40 liedjes waarop we maar even flink op los gegaan zijn! Top avondje.
Jaaaajaaa en toen was het echt zover: De eerste trip naar Galibi met zijn 12en. Netjes om 8.00 stonden we klaar. Maar toen bleek dat onze bus later kwam. Er was iets met de banden en toen hadden ze er maar even 4 nieuwe banden opgezet. 1.5 uur later dan de planning vertrokken. Achteraf snapte ik wel dat er banden nodig waren. De weg is gemaakt door 3 bedrijven: Nederlands, Surinaams en chinees bedrijf. Het eerste deel is Surinaams, klinkt als: hobbel-hobbel-hobbel. Van hobbel naar hobbel dus. Het tweede deel is Nederlands, klinkt als: woeessjj (je hoort alleen de wind, de weg is netjes geasfalteerd, er staat belijning en witte strepen op de weg, perfect! Het derde deel is het Chinese deel (oké, ze zijn nog bezig en duurt nog een jaar voordat de weg naar Albina helemaal klaar is, maar mag de pret niet drukken. Klinkt als: woejsh HOBBEL woejs HOBBEL nog GROTERE HOBBEL . Het lijkt prima, totdat je helemaal door elkaar geschut wordt. (De eieren hebben het ritje dan niet overleefd). Laura, Nathalie en ik zaten helemaal achteraan in de bus en ik heb normaal een sterke maag, maar dit was niet bepaald een pretje. Na dikke 3 uur hobbelen via grind, zand, asfalt en bauxiet wegen (is rood/bruin wat ook helemaal op de bomen/planten is gekomen dus we hadden even helemaal het Nederlandse herfstgevoel) aangekomen in Albina. Vanaf daar een goed uur met een bootje naar Galibi. Iedereen had een plaspauze nodig, maar ik heb serieus nog nooit zulke vieze wc’s (het woord wc verdiend het niet) meegemaakt, zal jullie de details besparen ..
De bootreis werd een nat ritje. Ik zat achterin en na 10 minuten waren we helemaal doorweekt! De regen en de zeewind erbij zorgde voor mijn allereerste kippenvel momentje! Wauwie koud?!
Maar de aankomst op Galibi maakte veel goed! Wat een mooi eiland met zandstrand, palmbomen, rust en mooie dieren! Er staat bij dat er een dierentuin is, maar een aantal dieren zit vast, maar de rest kan gewoon over het hele eilandje heen hupsen. Ook de aapjes! Wat een schatjes en hoe leuk om ze op je schouders en hoofd te hebben. Daarna snel terug om voor het donker de hangmatten en klamboes op te hangen ( ik haal die dingen elke keer al door elkaar maar onder het mom: klangmat en hangboe weet iedereen wat ik bedoel). Ondertussen had de kok heerlijk eten voor ons gemaakt. Groente (lijkt op verse spinazie en smaakte heel iets bitterder), door de rijst en met een soort visfilet. Met de buikjes vol voor het kampvuur met een ‘chiller’ of Borgoe ( rum) door de cola. Gezelligheid!! Helaas was de ‘band’ die voor ons kwam spelen en zingen een klein beetje dronken. Op een gegeven moment viel zelfs één van de kerels om, toen hebben we er maar een eind aan gemaakt en met een aantal meiden nog even over het strand gelopen. De sterren zouden heel mooi moeten zijn; maar het was nét die avond bewolkt.
Van 19.00-23.00 is er stroom op Galibi. Prima met zaklampjes redden we ons wel. Maar als je wil gaan slapen en het hele eilandgevoel en survival gevoel compleet is als je alle hangmatten ziet, in de buitenlucht bent en het kampvuur ziet uitgaan is er 1 heel piepklein minpuntje. Dan wordt er een grote generator aangezet die de hele nacht doorgaat. Klinkt als een soort trekker die het hele land omploegt. Wat een kabaal en de hele nacht door. Ook werd mijn klamboe iets lager opgehangen dan de rest (vast speciaal voor mijn lengte) maar daar kwam ik ’s nachts achter toen ik vanaf 4 uur me niet meer kon bewegen want ik lag al op de grond..
Maar ondanks het weinig slaap was de ervaring gewoon super en het mooie eiland maakt zóveel goed! Rond half 7 dus maar snel nog even de aapjes opgezocht en foto’s gemaakt. Nog even een wandeling door het bos langs de cashewnotenboom, mangoboom, soort appelboom, en de ananasplant. In de ananasplant schuilt hier de bosspin zoals ze het hier noemen. In Nederland noemen wij het de bekende: VOGELSPIN!!! Daar gingen we tussendoor, dat vond ik dus behoorlijk eng! Maar ik heb er geen gezien en met alle gepakte spullen konden we weer in de boot richting Frans Guyana. Deze keer was de bootreis heerlijk! In het zonnetje, met een windje in de bikini! Bij aankomst zie je in Frans Guyana oude schepen die ze hebben laten liggen en waar allemaal bomen weer opgroeien, bijzonder! Wat nog meer opviel was dat ze hier weer rechts rijden, je met euro’s moet betalen en er veel blankere mensen lopen (het is van de Fransen dit deel). Maar daar kwamen we niet voor, we kwamen voor de gevangenis waar Papillon gezeten heeft. Helaas kwamen we te laat aan en konden we niet alles meer bekijken, maar gelukkig wel een indruk kunnen krijgen! Hierna snel terug en na goed 3 uur terughobbelen weer ‘thuis’ in huize Saron!
De klok is rond geslapen en weer fit dit verhaaltje getypt. Zo lekker in de hangmat en morgen weer hard aan de bak!!
Zoo, zijn jullie weer helemaal op de hoogte van mij! Houden jullie me ook op de hoogte hoe het met jullie gaat???!!
Dikke kus van de al iets bijgekleurde Bakra!
ps. Foto’s van het tripje volgen snel! Nog even alle foto’s verzamelen en sorteren!
Hebben jullie even? Want hier een lang verhaal:
De eerste maand zit er alweer op en ik besef me dat de tijd zo snel gaat, ondanks dat in Suriname alles 10 keer zo sloom gaat! Ook door de warmte word je zelf traag. Dat merk je vooral als je een dagje weer de ‘huisvrouw’ uithangt: lekker met de hand wassen, koken, afwassen, je kamer een beetje stof/zand vrij maken en je matras elke dag luchten. (mijn matras meurt dat is echt niet normaal!) Dat ze hier zelfs briefjes met ‘stinkgevaar’ op mijn deur plakten en het dichtgetaped hadden Haha! Ze hadden blijkbaar nog gekleurde briefjes over, die we vonden in onze kastjes. Met al die versieringen hebben we namelijk ons huis maar gelijk onder handen genomen en opgevrolijkt. Surinamers kennen niet echt gezelligheid; Denk aan kale muren, TL-verlichting en verder niets. Het resultaat nu: een gezellige zithoek in de opnieuw ingerichte woonkamer (landkaarten op de muur, Nederlandse vlag en ‘chiller bier’ papiertjes op de muur), briefjes op de slaapkamerdeuren met ieders bijnaam hier, poeppraat schriftjes op de wc, etc. :)
Onze eerste relax-middag hebben we ook gehad. Met 3 andere meiden naar de sauna, in de jacuzzi en 20 min. massage. Die was helaas minder ‘relaxed’ omdat ze een poging deed mijn nek los te maken. Pijnlijk! Maar gelukkig was ik nog niet de ergste: bij Laura en Nathalie zei ze nog: “Hoe moet dat toch als jullie straks 30 zijn?!” Dus alle vriendjes bereid je maar voor: Als we terug zijn in Nederland verdienen we minstens 1 keer per week een massage!
Behalve relaxen in de sauna en hangmat zijn we ook hard aan de slag voor school en het project. Laura en ik hebben ons gezamenlijke plan van aanpak af en beide onze reflectieverslagen opgestuurd. Deze week vooral aan de slag met de opvoedthema’s die ik nog aan het bijschaven ben.
Ik heb bij jullie al foto’s van mutsen en sjaals gespot, vriest het daar al? Hier is het echt nog lekker warm ‘zweetweer’ dus watergevechtjes zijn ideaal! Ook geniaal dat combinatie van zweet, zonnebrand en water de dopjes van de waterfles overal op je lichaam blijven plakken. In het weekend kun je het ‘watergevecht’ in het zwembad doen. Al bleek het laatste zwembad bezoek een echt ‘baantjes-trek-zwembad-bad- te zijn, dus fanatiek meegedaan zodat we nog 2 dagen spierpijn hadden!
Spierpijn van de Zumba die we ‘thuis’ doen en van de salsalessen heb ik ook al gevoeld in mijn benen. We volgen Salsa nog fanatiek 2 x per week en met Sharon en Laura heb ik donderdagavond bij de Havana Lounge maar eens gekeken hoe het ‘echte’ salsawerk eruit ziet. We kwamen er als eerste aan en werden begroet door 10 beveiligers. De eerste vraag of we onze tasjes open wilden maken en of we vuur of steekwapens bij ons hadden (dat vragen ze hier in elke discotheek aan je). Hebben we netjes met ‘nee’ kunnen beantwoorden. We waren er als eerste (ja die Hollanders zijn hier nog altijd te vroeg/snel in Suriname). Maar alvast een drankje bestellen kon de eerste driekwartier nog niet. Langzaam maar zeker gingen er steeds meer stelletjes de dansvloer op en werd er flink op los gedanst! Zo gaaf om te zien hoe goed sommige dames en heren dit kunnen! Na half 2 kwam er per direct een einde aan de salsamuziek en kwamen de ‘disco-beats’ tevoorschijn, top 40 liedjes waarop we maar even flink op los gegaan zijn! Top avondje.
Jaaaajaaa en toen was het echt zover: De eerste trip naar Galibi met zijn 12en. Netjes om 8.00 stonden we klaar. Maar toen bleek dat onze bus later kwam. Er was iets met de banden en toen hadden ze er maar even 4 nieuwe banden opgezet. 1.5 uur later dan de planning vertrokken. Achteraf snapte ik wel dat er banden nodig waren. De weg is gemaakt door 3 bedrijven: Nederlands, Surinaams en chinees bedrijf. Het eerste deel is Surinaams, klinkt als: hobbel-hobbel-hobbel. Van hobbel naar hobbel dus. Het tweede deel is Nederlands, klinkt als: woeessjj (je hoort alleen de wind, de weg is netjes geasfalteerd, er staat belijning en witte strepen op de weg, perfect! Het derde deel is het Chinese deel (oké, ze zijn nog bezig en duurt nog een jaar voordat de weg naar Albina helemaal klaar is, maar mag de pret niet drukken. Klinkt als: woejsh HOBBEL woejs HOBBEL nog GROTERE HOBBEL . Het lijkt prima, totdat je helemaal door elkaar geschut wordt. (De eieren hebben het ritje dan niet overleefd). Laura, Nathalie en ik zaten helemaal achteraan in de bus en ik heb normaal een sterke maag, maar dit was niet bepaald een pretje. Na dikke 3 uur hobbelen via grind, zand, asfalt en bauxiet wegen (is rood/bruin wat ook helemaal op de bomen/planten is gekomen dus we hadden even helemaal het Nederlandse herfstgevoel) aangekomen in Albina. Vanaf daar een goed uur met een bootje naar Galibi. Iedereen had een plaspauze nodig, maar ik heb serieus nog nooit zulke vieze wc’s (het woord wc verdiend het niet) meegemaakt, zal jullie de details besparen ..
De bootreis werd een nat ritje. Ik zat achterin en na 10 minuten waren we helemaal doorweekt! De regen en de zeewind erbij zorgde voor mijn allereerste kippenvel momentje! Wauwie koud?!
Maar de aankomst op Galibi maakte veel goed! Wat een mooi eiland met zandstrand, palmbomen, rust en mooie dieren! Er staat bij dat er een dierentuin is, maar een aantal dieren zit vast, maar de rest kan gewoon over het hele eilandje heen hupsen. Ook de aapjes! Wat een schatjes en hoe leuk om ze op je schouders en hoofd te hebben. Daarna snel terug om voor het donker de hangmatten en klamboes op te hangen ( ik haal die dingen elke keer al door elkaar maar onder het mom: klangmat en hangboe weet iedereen wat ik bedoel). Ondertussen had de kok heerlijk eten voor ons gemaakt. Groente (lijkt op verse spinazie en smaakte heel iets bitterder), door de rijst en met een soort visfilet. Met de buikjes vol voor het kampvuur met een ‘chiller’ of Borgoe ( rum) door de cola. Gezelligheid!! Helaas was de ‘band’ die voor ons kwam spelen en zingen een klein beetje dronken. Op een gegeven moment viel zelfs één van de kerels om, toen hebben we er maar een eind aan gemaakt en met een aantal meiden nog even over het strand gelopen. De sterren zouden heel mooi moeten zijn; maar het was nét die avond bewolkt.
Van 19.00-23.00 is er stroom op Galibi. Prima met zaklampjes redden we ons wel. Maar als je wil gaan slapen en het hele eilandgevoel en survival gevoel compleet is als je alle hangmatten ziet, in de buitenlucht bent en het kampvuur ziet uitgaan is er 1 heel piepklein minpuntje. Dan wordt er een grote generator aangezet die de hele nacht doorgaat. Klinkt als een soort trekker die het hele land omploegt. Wat een kabaal en de hele nacht door. Ook werd mijn klamboe iets lager opgehangen dan de rest (vast speciaal voor mijn lengte) maar daar kwam ik ’s nachts achter toen ik vanaf 4 uur me niet meer kon bewegen want ik lag al op de grond..
Maar ondanks het weinig slaap was de ervaring gewoon super en het mooie eiland maakt zóveel goed! Rond half 7 dus maar snel nog even de aapjes opgezocht en foto’s gemaakt. Nog even een wandeling door het bos langs de cashewnotenboom, mangoboom, soort appelboom, en de ananasplant. In de ananasplant schuilt hier de bosspin zoals ze het hier noemen. In Nederland noemen wij het de bekende: VOGELSPIN!!! Daar gingen we tussendoor, dat vond ik dus behoorlijk eng! Maar ik heb er geen gezien en met alle gepakte spullen konden we weer in de boot richting Frans Guyana. Deze keer was de bootreis heerlijk! In het zonnetje, met een windje in de bikini! Bij aankomst zie je in Frans Guyana oude schepen die ze hebben laten liggen en waar allemaal bomen weer opgroeien, bijzonder! Wat nog meer opviel was dat ze hier weer rechts rijden, je met euro’s moet betalen en er veel blankere mensen lopen (het is van de Fransen dit deel). Maar daar kwamen we niet voor, we kwamen voor de gevangenis waar Papillon gezeten heeft. Helaas kwamen we te laat aan en konden we niet alles meer bekijken, maar gelukkig wel een indruk kunnen krijgen! Hierna snel terug en na goed 3 uur terughobbelen weer ‘thuis’ in huize Saron!
De klok is rond geslapen en weer fit dit verhaaltje getypt. Zo lekker in de hangmat en morgen weer hard aan de bak!!
Zoo, zijn jullie weer helemaal op de hoogte van mij! Houden jullie me ook op de hoogte hoe het met jullie gaat???!!
Dikke kus van de al iets bijgekleurde Bakra!
ps. Foto’s van het tripje volgen snel! Nog even alle foto’s verzamelen en sorteren!
-
29 Oktober 2012 - 20:26
Moniek:
Wauw Lotte! Dat klinkt echt fantastisch! Ik ben zoo jaloers!
Hier is het echt herfstweer! Het heeft zelfs al gevroren!
Maar verder gaat het met mij goed! Ik heb morgen m'n 1e evaluatie op stage... Spannend
Ons huuske is al helemaal klaar! Zeer fijn; alle ruimte etc!
Heerlijk om al jouw verhalen te horen! Ben erg benieuwd naar de foto's en volgende verhalen!
Tot snel!
xxx liefs moniek -
29 Oktober 2012 - 22:28
Gerda Van Den Berg:
Ha Lotte,
Wat een leuk enspannend reisverslag van julli meerste tripje.
Ik mis alleen de foto's van die leuke aapjes, of deed de zelfontspanner het niet?
Grapje!!!!!
Ik ben nou alweer benieuwt naar het volgende verslag.
Geniet er nog lekker van.
Groetjes uit Wythmen -
29 Oktober 2012 - 22:32
Gerda:
Hallo Lotte
Wat een mooi lang verhaal ,maar ook wel soms wat eng ,al jullie belevenissen .
ik ben blij dat ik lekker in mijn warme bedje slaap,ik zou geen oog dicht doen in de rimboe,hangmat!!!!!
Het word hier nu wel frisser ,met nachtvorst ,vandaag wat regen .
Ik ben vanavond met Thomas naar Hengelo geweest ,uitleg over zijn opleiding ,Rick heeft 2de hands Motorkleding gekocht ,hij mag 8 november ,het laatste deel van motor rijbewijs doen , theorie en bijzondere verichtingen,heeft hij binnen .
verder is hier alles goed ,ik wens je veel succes en plezier ,nog maar 3 manden!!!!!! ,dus geniet er van !!!
groetjes ,Wim ,Gerda,Thomas en Rick -
30 Oktober 2012 - 09:13
Jet:
Zo wat een belevenissen Lotje !
Leuk,ben heel benieuwd naar jullie foto's
En plan gauw een volgend tripje onder het mom :"Nu we er toch zijn !
liefs ! -
30 Oktober 2012 - 11:30
Leandra:
Hey Lot,
Wat een super verhaal zeg!
Ik heb de foto's op facebook gezien en ik denk dat iedereen jaloers is!
Het was vast zo'n strand dat je normaal alleen op plaatjes ziet haha
Hier in Nederland is het KOUD, dus geniet er nog maar lekker van.
Lukt het salsadansen bij jullie al goed dan?
Volgende week hebben we de eerste toetsen,
dus nu nog even flink leren!
Liefs!
-
30 Oktober 2012 - 11:30
Leandra:
Hey Lot,
Wat een super verhaal zeg!
Ik heb de foto's op facebook gezien en ik denk dat iedereen jaloers is!
Het was vast zo'n strand dat je normaal alleen op plaatjes ziet haha
Hier in Nederland is het KOUD, dus geniet er nog maar lekker van.
Lukt het salsadansen bij jullie al goed dan?
Volgende week hebben we de eerste toetsen,
dus nu nog even flink leren!
Liefs!
-
30 Oktober 2012 - 13:41
Jet:
hoi lot, , wat mooie foto's op FB
Zet je ze hier ook even op als je tijd hebt!
Voor de niet FB-ers
xx -
30 Oktober 2012 - 14:09
Fenna Oldekamp:
Hoi Lotte,
Dat was een heel verhaal vol belevenissen.
Je ziet heel wat en maakt veel mee in zo'n land.
Daar in de rimboe denk je misschien wel eens aan je lekkere bed en schoon toilet thuis.
Hier is alles goed.
Groeten Fenna -
30 Oktober 2012 - 19:24
Sandra Oldekamp:
Hey Lotte,
Het klinkt allemaal erg leuk!
Ik hoop voor je dat je geen vogelspin tegen gaat komen, en zowel dan zorg er a.u.b. voor dat ze niet in je koffer kruipen ;)
Mooie foto's ook op je facebook!
Groetjes Sandra -
31 Oktober 2012 - 16:35
Henk:
Hoi Lotte,
Het is maar goed dat wij de klok 1 uur terug hebben gezet in het weekend
zodat de avonden langer zijn geworden, hebben we in ieder geval tijd om die lange verhalen van jouw te lezen.
Mooi wat je allemaal mee maakt daar in Suriname, maar ik ben blij dat ik er niet bij ben.
Laat mij maar in dit nederlandje waar het kan vriezen of dooien.
Groetjes van Oma
en van Henk.
-
03 November 2012 - 09:29
Johanna:
Hoi Lot
Wat een prachtig lang verhaal, daar moet je echt even rustig voor gaan zitten
ik ben blij dat ik savonds in mijn eigen bedje lig en niet in een hangmat .
Wij hebben hier geen zon het is hier echt herfst, de stoep ligt vol met bladeren en het is hier koud en kil.
Lot wij wensen je de komende 3 maanden nog heel veel succes en geniet er nog van voor je het weet is de tijd ook zo weer voorbij.
groetjes Bennie Johanna en de kids -
03 November 2012 - 15:31
Hettie En Hennie:
Ha Lotte,
Al weer zo een prachtig verhaal uit het bijzondere Suriname.
Is misschien maar goed, dat je die gevangenis niet kon bekijken en of betreden, schijnt dat je daar niet meer zo gemakkelijk wegkomt. Heb ik ergens gelezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
